کد مطلب:259416 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165

کشتار سادات و علمای شیعه
یكی از موضوع های مهمی كه در دوران خلافت ستمگران خلفای بنی عباس قابل بررسی است، كشتار سادات است. ابوالفرج اصفهانی (در گذشته ی 356) كه



[ صفحه 256]



خود یكی از زادگان مروان بن حكم بن عاص، و زیدی مذهب و محققی ادیب و تاریخ نویس بوده، كتابی نوشته به نام «مقاتل الطالبین» شامل معرفی 220 نفر امامزاده و سید علوی و غیر علوی، كه (غیر از سه نفر اول آن عده، بقیه) همه را بنی امیه و بنی عباس و عمال آنها و دیگر زمامداران و حكام سنی و مخالف اهل بیت، با ضرب شمشیر، یا به دار آویختن، یا زنده به گور نمودن، یا مسموم كردن، یا خفه كردن در پی دیوار، یا زدن با شلاق و تازیانه تا سر حد مرگ، یا گرسنگی و تشنگی دادن داخل زندان های تاریك، نمناك و خفقان آور، و بالاخره با انواع شكنجه و اذیت آنها را معدوم و از صحنه ی زندگی خارج نمودند.

همچنان كه گروهی از آنها به دنبال قیام های دسته جمعی علیه حكومت های غاصب به شهادت رسیدند.

علامه مغنیه می نویسد:

منصور دوانیقی به اعتراف خودش یكهزار نفر یا بیشتر، از فرزندان علی و فاطمه علیهاالسلام را كشت؛ و دیگر عدد و آمار مقتولین از شیعه به دست او به اندازه ای بود كه به شمار در نیاید. [1] .

در موضوع كشتار علمای شیعه علامه امینی رحمه الله كتابی به نام «شهداء الفضیلة» تألیف نموده كه شامل شناسائی 130 نفر از مفاخر علمی شیعه و شخصیت های روحانی در حد مرجع تقلید (امثال شهید اول و شهید ثانی) و درجات نازل تر كه به شرح بالا به دست دشمنان اسلام و تشیع، اعم از دست اندركاران خلافت و زمامداران همانند بنی امیه و بنی عباس، و یا حكام و سلاطین جور شكنجه، كشته و شهید شدند.


[1] الشيعة و الحاكمون: ص 150.